د فارسي او اردو ژبو د دغه دانشور له نوم لږ خلک خبر دي. د ده خپل نوم مختارعلی خان او په ۲۳ نومبر ۱۹۳۲م کې د هند په بریلي کې زیږېدلی و. د ده زمکه وال پلار د روهیلکهنډ د حافظ رحمت خان د ټبر غړی و. په ۱۸ پېړۍ کې حافظ رحمت خان […]

په ۱۹۲۸م کې امیر امان الله، د سقاو بغاوت ختمولو لپاره په کندهار کی د یو لښکر تابیا کوله. عبد الصمد خان لیکي چې د ملایانو د غلط تبلیغ او ړندو عقیدو سره هم د دوی د سیمې خلک د امیر پلويان وو. خو ماړه او مخه ور کسانو انګریز له ویرې به څه نه […]

د ۱۹ پېړۍ تر پای هم د پښتنو میرمنو ژوند پټ او په اړه يې چا نشول لیکلی. نامتو سیاسي مشرعبد الصمد خان اڅکزی ممکن هغه لومړی لیکوال و چې د خپلې مور د ژوند یو تصویر يې وړاندې کړو. “دلبره” د کندهار اوسیدونکی او د خپل میړه نورخان د مشر تربور لور وه. هغه […]

” ودروه موټر…هله …هله ” زما په چيغه خالد په برېک پښه ټينگه کړه، ” څه بلا وهلې يې، اوس به مې موټر جنگولې واې” خو ما د هغه خبره نه اوريده، د سکاټ لينډ په دې وړوکي ښاريې کې په يو دکان د” حلال گوشت ” نښه زما تلوسه راپارولې وه. دا د نولس […]

د پښتنو په قبرونو د شناخت لپاره تیږه ” خازه” نومېږي. د سر په خازه د مړي نوم او ورسره یو بیت یا قراني آیت کنده کېږي خو د پښې لوري خازه اکثر وړه او ساده وي. د هزارې د پښتنو په هدیرو کې د عامو خلکو کچه قبرونو ته هم د تورې تیږې، ساده […]

شا و خوا ۵ زره کاله کېږي چې انسان د ونو په تنه د مایعات (شیره) په خاصیت پوهه شو. په شمالي افریقه، اومان- یمن او لویدیځ افریقه په دشتو کې د یوې وړې ونې په تنه به يې کش ورکړو نو سپینه شیره به ترې راوتله. دا به کلکه شوه نو راو به يې […]

گندهاري ژبه د افغانستان په ختيځو او د پاکستان په شمال لويديځ کې ويل کيده.  دا د ويدي سانسکرت يوه څانگه او يا يې ورسره نږدې تړون لرلو.  دا ژبه په خروشتي ليکدود، د ښي لاس نه گس لاس ته ليکل کيده.  گندهاري ژبه د پراکريت يا د هندو ارياي ژبې يو ډول و اوددې […]

زمونږ يوه ولسي سندره وه چې په دې باړه کې اوبه گډې وډې ځينه شړ وهي لونگينه، شړ وهي لونگينه ځينو سندرغاړو به دا “شړوايي لونگينه ” کړو. يو وخت د شړ وهي پر ځاې سندر غاړي شينواري وويل او ورپسې نورو ، بې له دې چې پوښتنه يې کړې وې، سندره يې واړوله.  د […]

يوه باچا د شپې خوب وليدو چې ټول غاښونه يې غورځيدلي دي. سهار يې نجومي راوبللو او خوب يې ورته بيان کړو. نجومي ورته وويېل   ” د باچا سلامت ټول خپلوان به دده په ژوند کې مري” باچا په قهر شو او د نجومي د وژلو امر يې وکړو. بيا يې بل نجومي راوبللو او […]

د هند ترټولو پخوانۍ عقیدې “جېن” سادهوان به په دشتو او ځنګلونو کې په مراقبه کیناستل. کله چې به مړه شول نو په ناست حالت کې به يې ورباندې خاورې واړولې. بیا به يې هغه ډېرۍ په تیږو وپوښله او ورپسې خښتې به يې پرې تاو کړې. دغه وړې ډېرۍ “چېتیا” نومېږي او خلکو لپاره […]