د ښځو لپاره د پوزی دوه ګاڼې پخوا ډېر رواج وې. میخکی اوس هم کله کله د فیشن برخه وګرځي خو د پوزې سورۍ کول اوس یو عیب ګڼلې شي. په هندي کې “کیل” پنجابي کې “کوکا” او پښتو کې د “میخکي” ټکی د لونګو لپاره هم کاریدو. د پیغلې پوزه چې به په ستنې […]
زما یادېږي چې په کلي کې کله نا کله یوې ترور به مې د ټیم زاړه بکس نه یو کتاب راوویستلو، پاڼې يې زیړې او ټکي به يې غټ وو. دا به يې “جنګنامه” بلله او ښځې، ماشومان د هغې کټ چاپېره کیناستل. تروربه مې جنګنامه لوستله او ټول به غلي ناست وو. زه به […]
د جمعې به چوټې وه خو زه به د هره ورځ په شان د یو سور چرګ په بانګ سهار له خوبه راویښه شوم. سوچ به مې کاو چې دا چرګ ولې د جمعې په ورځ بانګ کوي. کاشکه لږ انسانیت پکې وای. سکول ته د نه تلو جشن به مونږ ټولو وروڼو خویندو په […]
د پښتنو په قبرونو د شناخت لپاره تیږه ” خازه” نومېږي. د سر په خازه د مړي نوم او ورسره یو بیت یا قراني آیت کنده کېږي خو د پښې لوري خازه اکثر وړه او ساده وي. د هزارې د پښتنو په هدیرو کې د عامو خلکو کچه قبرونو ته هم د تورې تیږې، ساده […]
په ۱۹۰۶م کې د میاں نعمان الدین احمد کاکا خیل له خوا یو اشتهاري (اعلان) پاڼه خپره شوه چې د پښتو ژبې لیکوالانو د پام وړ وه. متن يې داسې و. ” د هرچا چه یو علم پخپله ژبه کې وي- هغه علم ډیر ځر- اسان حاصلولی شي- ذکه د پښتنو د علمیت د پاره […]
پخوا د پښتنو په هر کور کې به یو څوباړی ( سوباړی) یا تپڼی ارو مرو موجود و. دا د لمدو جامو د ټکولو یو ساده لرګین کوتک و چې یوه خوا يې نرۍ او بله پلنه وه. پخوا به عامو خلکو سره به د جامو یوه جوړه وه. لږ پېسه دار به دوه جوړه […]
د پښتو “مړز” د فارسي “کرک” د اردو “بټېر” او د انګریزي “کویل” د مرغۍ یو قسم دی. په پښتونخوا کې مړزان د غنمو د پخیدو په وخت پټیو کې راښکته شي نو خلک يې د خوړلو لپاره نیسي. مړز د چرګ په شان پخېږي او یا د پکوړو په شان په غوړو کې سره […]
په کروندګر کورنۍ کې پخوا چج د کور د سامان یو ضروري برخه وه. د غنم لاو په وخت د پټي نه خاورې او وړوکي تیږې به په دانو کې ورګډ شول چې په کورونو کې ښځو په چج کې پاکول. چج له سرکنډې جوړېږي. سرکنڈه – نرسل، نېچه یا کانه یو ډول واښه وي […]
د افغانستان له غرونو، هندوستان ته تلونکو کوچیانو کې کرلاڼی وزیر ټبر هم و. د وزیرو” تیمان” یا قامونو به د ګومل سیند پرغاړه کېږدۍ ټک وهلې او ترسپرلي به هلته اوسیدل. یو وخت دوی په بیرمل کې میشت شول چې اوس د افغانستان برخه ده. تر ۱۴ پېړۍ وزیرو نو د برمل شمال ختیځ […]
د سپرلي د راتګ سره به زمونږ د کور برستنې او ګرمې جامې په لوی صندوق کې بند او په کټونو به چاپه شوي څادرونه وغوړیدل. نیا به مې له بازار سپین “مارکین” راوړو، د لویو وړو کټونو په کچ به يې څادرونه وګنډل. پاتې وړو ټوټو نه به دسترخوان، میزپوش او د بالښتونو ابرې […]