د واده په بلن لیک ۶ بجې وخت لیکلی و او زه لا هم په لاره وم. د شپږو نه نیمه ګېنټه تیره وه او ځان سره مې کرل ریبل چې کوربانه ته به څه وایم؟ د کور نه وتل هم پوره غم وي…ماشومانو ته ډوډۍ تیاره کړه،… المارۍ قلف کړه… د ناوې تحفه په […]

پهلوانۍ کې دوه کسان د خپل تکړه وجود په زور د یو بل د پرزولو هڅه کوي. خلک يې نندارې ته ولاړ وي او په هند کې ورته “دنګل” وایی. خو نن زه درته د ښځو د یو دنګل کیسه کووم. ماګل او شاګل اصل نومونه يې نه دي او په یو میلمستیا کې ورته […]

په نغښتو مټو چې بخملۍ د بروزر شوړه تنور ته ور واچوله، نو د اور لمبو به یې د سر نه اوچتي ژبۍ ووهلې، د هاړ غرمې او د تنور تاو یې په بدن باندي د خولو نېز رامات کړ، شین خال یې د زني په کوهي کې غوپې ووهلې، سپین د نري خامتا کمیس […]

” ودروه موټر…هله …هله ” زما په چيغه خالد په برېک پښه ټينگه کړه، ” څه بلا وهلې يې، اوس به مې موټر جنگولې واې” خو ما د هغه خبره نه اوريده، د سکاټ لينډ په دې وړوکي ښاريې کې په يو دکان د” حلال گوشت ” نښه زما تلوسه راپارولې وه. دا د نولس […]

د سکول وروستې ورځ مې د ټولو ملګرو سره په خندا او خوشالۍ تیره کړې وه. لوظ مو کړی و چې یو بل سره به رابطه ساتو. ما به هره ورځ په کور کې د لسم د امتحان تیاري کوله. یوه شپه لږه تب ژنه شوم او مور راته پیراسیټامول ګولۍ راکړه. خو تبه مې […]

د کندهار دا بازار یواځې د ښځو لپاره دی. دغه پوښلې کوڅه تنګه او دواړو غاړو ته يې وړې هټۍ وې. د ماشومانو جامې، بورقې او څادرونه له دکان بهر په لرګینو تختو او چوبي هینګرونو ټالۍ وهل. په څلورګوټیزه وړه کوټه کې هټۍ وال چې زیات يې سپین ږیري وو د شنو چایو ترموس […]

د سوات د ابوها کلي یوه کیسه ده چې هلته د “چینې” جومات امام ملا بادر (بهادر) د خپل علم لپاره شهرت لرلو. جومات ته به ډېر ماشومان درس لپاره ورتلل او په هغو ورځو کې به جینکو او هلکانو یو ځای سبق ویلو. د کلي د خان لور به هم هره ورځ سبق لپاره […]

په ۸ میلادي پېړۍ کې د امیه اسلامي خلافت په ضد پاڅون روان و. په ۲۵ جنوری ۷۵۰ م د عراق “زاب” سیند پرغاړه عباسي لښکرامیه پوځ ته ماتې ورکړه او حکومت بدل شو. په دمشق کې عبد الله بن علی د امیه کورنۍ ۸۰ کسانو ته معافي اعلان کړه او شپږ میاشتې وروسته، په […]

ما له د سترگو محصول راکړه پرون کور نه وې ما به لار درته کاتنه ولې د سترگو محصول درکړم چې څوک مئين وي هغه سل لارې ساتينه پقيره ته په وخت رانغلې د نيمې شپې خېرات به څوک درکړي مئينه پقير ته وخت او بې وخت نشته څوک چې سخي وي هغه تل خېر […]

په ۱۸۶۷ م کې د بارکزوعبدالرحمن د امیر شیرعلي خان د پوځ سره په جنګ و. ده غزني کې له ماتې وروسته، قلات غلزي نه د وزیرو سیمې ته واوړېدو. دی لیکي، ” ما د خپلې ماتې نه وروسته څه نه وو خوړلي. خپلو سوارو ته مې وویل چې سخت وږې یم او یوه ټوټه […]