د ۲۰۰۵ م په سپرلي کې د کندوز مرکز امام صېب زيارت له ورغلم چې د ځاي خلکو په عقيده د امام حسېن سر پکې خښ دی. د بېرته تلو پر وخت موټر چلوونکي د دشت اودان (ابدان) د لارې بوتلو. مونږ د شنو پټيو او د وړو کليو په سېل څو شنو غرونو ته […]

په ۱۸۴۵ ق م کې د لبنان د صور(تاير) په ښار کې اوسېدونکي فونيشيان ( په عربي کې فونيقي) نومېدل. د دې باچا مړ شو نو زوې يې ماشوم و او اميرانو يې فېصله وکړه چې د هغې لور شهزادګۍ ډايډو به د خپل ورور د سرپرست په توګه حکومت کوي. شهزادګۍ ډايډو د روم […]

خلک په دې لوې تالار کې کښېناستل نو يو سړي خپله غاړه تازه کړه او د دېرشو کسانو خبرې بندې شوې. وياند د غونډې هدف بيان کړو چې راتلونکې اوونۍ د ملي ورځ د نمانځنې لپاره بايد يو پروگرام ترتيب کړي. هغه يو سپين ږيري ته اشاره وکړه چې د ډېر وخت نه په يو […]

روم د يو سلطنت نوم و چې اوس د اطاليې ښار او د لوې ميوزيم په شان دی چې د هر يو تمدن او د تهذيب نښې پکې ليدل کېږي. د ۲۰۰۰ م کال په مې کې ما سره د روم لپاره درې ورځې او يوه ” پېلبو” وه. هلته په رسيدو خبر شو چې […]

زه ډيره په مينه د دې پالنه کوم، کله چي يې را واخلم، نو زړه می له مينې ډک شي. يوه نشه غوندې احساس کړم. دا به کله لوي شي؟ دغه پوښتنه پخپله ځوابوم، بس لږ وخت پاتې دی. زه کلېنډر گورم بيا بهر اسمان ته نظر کړم. هوا اوس هم سړه ده، اسمان له […]

په څوارلسمې ميلادي پېړۍ کې د افغانستان د غور د واکمنو يو مهم مرکز د هند ” مالوه” سيمه وه. دلاور خان په مالوه کې د غوريانو له خوا حاکم ټاکل شوې و او په ۱۳۹۲ م کې يې د ډېلي نه خپلواکي واخيسته. خو تر لسو کالو هغه شاهي نشان او تاج او تخت […]

۱۹۱۳ ميلادي کال يو سوداگر د خپلو ټوپيو ( خوليو) پنډ په سر اوچت کړې د خپل کلي نه د ښار منډۍ ته روان و. په لاره يو ځنگل نه تيرېدو او د دمې لپاره يې خپل پنډ پر زمکه کېښودو، د يوې ونې سره يې ډډه ولگوله او د خپلې بتکې نه يې اوبه […]

د باړې سيند پر غاړه د ” بادر کلي” پروفېسر خواجه سايل يو وړوکې کتابتون لري. په دې کې څو خطي نسخې هم شته چې يوه يې ” تذکرته العاشقين” نومېږي. په دې کې د عبد الرحمان او د مجنون د مينې کيسه ښاغلي سايل د يوې وړې رسالې په بڼه چاپ کړې ده او […]

د وړوکي اختر ورځ وه. د ښار په لوې عيدگاه کی لمونځ خلاص شو نو يو ډېر شته من سړې راپاڅيدو او خلکو سره يې د اختر مبارکي او روغبړ پېل کړل. د عيد گاه نه بهر څو غريبان هم ولاړ و او يو نيم کس به ورته د سرساې ( فطرانې) پېسې په پټه […]

دا کيسه د باجوړ په ناوگۍ کې پېښه شوه او د پښتو ولسي سندرو د لارې ترې خلک خبر شول. په ناوگۍ کې د ولي محمد مشره لور مامونۍ (مېمونه) نوميده چې په ماشومتوب کې يې د خپل د تره زوې او همزولې شېر عالم سره لوبې کولې. هغه ډيره زړه وره او ښايسته وه […]