د زردشت دين سپېڅلې صحيفې اويستا نومېږي. د اويستا منونکي په دې باور دي چې دا نړۍ د ” اهورا مزدا” له خوا جوړه شوې وه او په دې کې هيڅ بد، غم، ناروغي، مرګ او افتونه نه وو. شپه هم پکې نه وه او نمر به هر وختې د اسمان په سر ولاړ و. […]

په يوسفزو کې چې څوک په يو شي دعوا لري نو وايي، ” دا راته د شيخ ملي دوتر کې پاتې و” دوتر په اصل کې “دفتر” تورې دی چې پخوا د فايل يا د دوسيې لپاره کاريدو. د پينځلسمې ميلادي پېړۍ په نيمايي کې د کابل باچا الغ بيګ (د بابرتره) د يوسفزو څلور […]

د مزار ښار نه ۲۱ کلوميټر لوېديځ کې د بلخ ولسوالۍ کې افغانستان تر ټولو لرغونې جومات “مسجد نو ګومبد” په نهمې ميلادي پېړۍ کې جوړ شو. ځايي خلک ورته د “حاجي پياده” جومات هم وايي. هغه کس چې پلې حج له تللې و، د دې جومات سره څه اړيکې لرلې، څو ډوله داستانونه لري. […]

روم د يو سلطنت نوم و چې اوس د اطاليې ښار او د لوې ميوزيم په شان دی چې د هر يو تمدن او د تهذيب نښې پکې ليدل کېږي. د ۲۰۰۰ م کال په مې کې ما سره د روم لپاره درې ورځې او يوه ” پېلبو” وه. هلته په رسيدو خبر شو چې […]

په يو ټاکلي موضوع د يو يا د څو کسانو خبرې چې هدف يې گډون والو ته معلومات ورکول وي، په اوسني نړۍ کې سېمينار بلل کېږي. د سېمينار وېنا وال د اوريدونکو لپاره د خپلو خبرو متن په ليکلي بڼه وېشلې شي خو ضرور نه وي. د سېمينار هدف د خلکو زهنونه د يو […]

په لاهور کې د بادشاهي جومات شا ته په لوړه يو تنګ سړک د انګرېزانو د وخت څو ودانۍ جوړې دي. هيچا ته د سړک نوم نه دې معلوم او نه يې څوک پوښتنه کوي. د مارچ په ۲۴ نېټه ۲۰۱۴ م په سخت باران کې په تپوس او پوښتنه “کلا ګهاټي” کې د صابر […]

د دې کتاب پوښ د عامې گتې چې ۳۲ سينټي ميټر اوږد او ۲۱ سينټي ميتر پلن دی په پښتو ژبه او په تور او سور رنګ، ښکلي نسخ خط په نيلا کاغذ کښل شوې دا کتاب په هره پاڼه حاشيې لري. په دې کې ټول ۷۳ مخه دي او محمد علي خان کاتب په […]

 د ده د حکمت او د پوهې کيسې په اسلامي نړۍ کې مشهورې دي او ځينې ممکن تاسو هم اوريدلې وي. لقمان د اصل نوم په اړه څوک په باور نشي وئيلې خو يو ځاې، لقمان ابن عنقه ابن سعدون او په بل ځاې لقمان ابن تاران ليکل شوی دی د ده اصل وطن په […]

د ۱۹۳۰ م د پېښور د سپرلي وروستۍ ورځې وې. دهند په لويه وچه کې د هرنسل اومذهب خلکو د انگريزحکومت خلاف جلسې کولې او د خپلواکۍ غوښتنه کېده. دچارواکو لپاره په پېښورکې ترټولو لويه انديښنه دا وه چې که حالات ددوې د کنټرول نه ووتل نو د افغانستان سره به يې يو بل جنگ […]

د اريايي وختونو هغه دود چې مور واکي نوميږي، ښځه به پکې د کور او د ټولنې مشره وه. د هغه وخت يوه کيسه ده چې د يو راجه پينځو زامنود يوې ښځې سره واده کړې و. دوي په هستينا پور کې يو ښکلې ښار اباد کړو چې اندر پرستها نوميدو اواوس ډېلي نوميږي. مشر […]